(Προσωπική άποψη)
Toυ Ραφαήλ Μπελενιώτη.
Έχοντας ξεσπαθώσει κυριολεκτικά κατά του Γιάνη Βαρουφάκη, κατά του πανευρωπαϊκού κινήματος για τον εκδημοκρατισμό της Ευρώπης DIEM25 , και τον εκλογικό βραχίωνα του κινήματος στην Ελλάδα, το ΜεΡα25 , με μια σωρεία άρθρων, χλευαστικών, επιθετικών και φτωχών από ουσιαστική πολιτική κριτική , η ιστοσελίδα του Αριστερού Ρεύματος της Λαϊκής
Ενότητας Ίσκρα, συνεχίζει στην ίδια γραμμή την «σταυροφορία» της.
Ενότητας Ίσκρα, συνεχίζει στην ίδια γραμμή την «σταυροφορία» της.
Μάλλον εκεί στο Αριστερό Ρεύμα έχουν βρει τον ταξικό εχθρό τους, και αυτός είναι ο Γιάνης και το ΜεΡα25- δεν εξηγείται αλλιώς αυτή η «εμμονή», αρχής γενομένη από την ίδρυση του Μερα25. Εκτός και αν πάλι, όπως διάφορα κομμάτια της αριστεράς έτσι και αυτοί εκλαμβάνονται κάθε «κίνηση» εξ αριστερών τους ως απειλή.. Σε αυτό το μήκος κύματος κινείται και το άρθρο του Κ.Τ. «Ο Βαρουφάκης και τα κόκκινα γαρύφαλλα».
Αυτήν την φορά όμως, αυτή η συνηθισμένη «κριτική» τους, πέραν του ότι επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια, που προσάπτει συνεχώς ατομικές ευθύνες στον Γιάνη Βαρουφάκη ως Υπουργό οικονομικών την περίοδο διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ με την Τρόικα θέλοντας κατά αυτόν τον τρόπο να «στιγματίσει» όλον τον πολιτικό χώρο του ΜέΡα25 που γεννήθηκε μέσα στα πλαίσια ενός πανευρωπαϊκού κινήματος αντίστασης απέναντι στην πολιτική της Ε.Ε. και τους θεσμούς της, πέραν του ότι «ξεχνάει» τις αρνητικές αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε (κατά την περίοδο διαπραγμάτευσης) και πως ούτε το Αριστερό Ρεύμα μπορούσε όπως φάνηκε να «υπερβεί» και να νικήσει, πέραν του ότι διαφαίνεται για ακόμα μια φορά πως απουσιάζει πλήρως η σκέψη και η έννοια του διεθνισμού, πέραν όλον αυτών, ο συγγραφέας του άρθρου πιάνεται για την καθ άμβωνα κριτική του από την Εργατική Πρωτομαγιά και τα γαρύφαλλα που φορούσαν και κρατούσαν στην διαδήλωση τα μέλη του ΜέΡα25 και ο ίδιος ο Γιάνης που παρίσταντο στην πορεία της Αθήνας.
Μάλιστα «έχει πλάκα» και δημιουργεί γέλια η εικόνα των κόκκινων γαριφάλων εκεί στο Αριστερό Ρεύμα. Με την πολύ καλή τους μνήμη τα στελέχη του Α.Ρ. αδυνατούν να ξεχάσουν πως ο Βαρουφάκης ενώ διαπραγματευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ «παγίδευσε την κυβέρνηση υπογράφοντας προσωπικά την γνωστή κατάπτυστη συμφωνία με την τρόικα, της 20ηςΦλεβάρη. Αυτή η απολύτως αντικοινωνική συμφωνία υπήρξε το πρόπλασμα του τρίτου μνημονίου..».
Τους διαφεύγει όμως το γεγονός πως ο Βαρουφάκης υπέγραψε την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη καθώς η κυβέρνηση είχε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και πως αν δεν προχωρούσαν στην κατάπτυστη αυτή συμφωνία που πρότειναν στον Eurogroup (έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση με τρία Eurogroup) , θα έκλειναν οι τράπεζες, θα δημιουργούνταν τεράστια ασφυξία και αστάθεια πολιτική για την κυβέρνηση που ακόμα διαπραγματευόταν και πάλευε για το χρέος.
Ξεχνάνε πως η διαπραγμάτευση την οποία έκανε τότε η κυβέρνηση, σήμαινε ταυτόχρονα αμοιβαίες κινήσεις συμβιβασμού αλλά και ταυτόχρονα ικανότητα άρθρωσης του «όχι» και την ρήξη, εφόσον αυτό που προτεινόταν δεν ήταν σύμφωνο με την λαϊκή θέληση και κατ επέκταση με την λαϊκή εντολή που είχε η κυβέρνηση.
Ξεχνάνε πως οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν αρνητικές για την Αθήνα, καθώς ο
εγκλωβισμός στις ασφυκτικές προθεσμίες για την εύρεση συμφωνίας (28ης Φεβρουαρίου) οι οποίες ήταν συμφωνημένες από την προηγούμενη κυβέρνηση με τους θεσμούς, με μοναδικό στόχο την ασφυξία και τον εγκλωβισμό, αυτή η προσπάθεια με την συμφωνία τη 20ης Φλεβάρη, απέτυχε, αποδικνήωντας πως μπορούσαν να συνδυάσουν τον σεβασμό για τους κανόνες καθώς υπήρχε ένα πρόγραμμα που έτρεχε, με τον σεβασμό για την δημοκρατία.
Ξεχνάνε πως με την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη απετράπησαν για εκείνο το διάστημα νέα υφεσιακά μέτρα, πως αναιρέθηκαν οι μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις στον ΦΠΑ στα νησιά, μέτρα στα οποία είχε δεσμευθεί η προηγούμενη κυβέρνηση. Τέλος, δεν θυμούνται μάλλον ούτε ότι αναιρέθηκε η δέσμευση για το ασφυκτικό πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3% όταν την προηγούμενη χρονιά είχε αγγίξει μόλις το 1%. Μάλλον αυτά είναι λεπτομέρειες.
Από την άλλη ήταν ο ίδιος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ο οποίος με δήλωση του στις 15 Ιουλίου 2015, στήριξε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ψήφιζε όλα τα μνημονιακά μέτρα. Ο Γ. Βαρουφάκης είχε παραιτηθεί στις 6 Ιουλίου 2015. Όπως έλεγε και ο Σεφέρης «η μνήμη όπου και αν την αγγίξεις πονεί..»
Αυτήν την φορά όμως, αυτή η συνηθισμένη «κριτική» τους, πέραν του ότι επαναλαμβάνει τα ίδια και τα ίδια, που προσάπτει συνεχώς ατομικές ευθύνες στον Γιάνη Βαρουφάκη ως Υπουργό οικονομικών την περίοδο διαπραγμάτευσης του ΣΥΡΙΖΑ με την Τρόικα θέλοντας κατά αυτόν τον τρόπο να «στιγματίσει» όλον τον πολιτικό χώρο του ΜέΡα25 που γεννήθηκε μέσα στα πλαίσια ενός πανευρωπαϊκού κινήματος αντίστασης απέναντι στην πολιτική της Ε.Ε. και τους θεσμούς της, πέραν του ότι «ξεχνάει» τις αρνητικές αντικειμενικές συνθήκες που επικρατούσαν τότε (κατά την περίοδο διαπραγμάτευσης) και πως ούτε το Αριστερό Ρεύμα μπορούσε όπως φάνηκε να «υπερβεί» και να νικήσει, πέραν του ότι διαφαίνεται για ακόμα μια φορά πως απουσιάζει πλήρως η σκέψη και η έννοια του διεθνισμού, πέραν όλον αυτών, ο συγγραφέας του άρθρου πιάνεται για την καθ άμβωνα κριτική του από την Εργατική Πρωτομαγιά και τα γαρύφαλλα που φορούσαν και κρατούσαν στην διαδήλωση τα μέλη του ΜέΡα25 και ο ίδιος ο Γιάνης που παρίσταντο στην πορεία της Αθήνας.
Μάλιστα «έχει πλάκα» και δημιουργεί γέλια η εικόνα των κόκκινων γαριφάλων εκεί στο Αριστερό Ρεύμα. Με την πολύ καλή τους μνήμη τα στελέχη του Α.Ρ. αδυνατούν να ξεχάσουν πως ο Βαρουφάκης ενώ διαπραγματευόταν ο ΣΥΡΙΖΑ «παγίδευσε την κυβέρνηση υπογράφοντας προσωπικά την γνωστή κατάπτυστη συμφωνία με την τρόικα, της 20ηςΦλεβάρη. Αυτή η απολύτως αντικοινωνική συμφωνία υπήρξε το πρόπλασμα του τρίτου μνημονίου..».
Τους διαφεύγει όμως το γεγονός πως ο Βαρουφάκης υπέγραψε την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη καθώς η κυβέρνηση είχε βρεθεί με την πλάτη στον τοίχο και πως αν δεν προχωρούσαν στην κατάπτυστη αυτή συμφωνία που πρότειναν στον Eurogroup (έπειτα από σκληρή διαπραγμάτευση με τρία Eurogroup) , θα έκλειναν οι τράπεζες, θα δημιουργούνταν τεράστια ασφυξία και αστάθεια πολιτική για την κυβέρνηση που ακόμα διαπραγματευόταν και πάλευε για το χρέος.
Ξεχνάνε πως η διαπραγμάτευση την οποία έκανε τότε η κυβέρνηση, σήμαινε ταυτόχρονα αμοιβαίες κινήσεις συμβιβασμού αλλά και ταυτόχρονα ικανότητα άρθρωσης του «όχι» και την ρήξη, εφόσον αυτό που προτεινόταν δεν ήταν σύμφωνο με την λαϊκή θέληση και κατ επέκταση με την λαϊκή εντολή που είχε η κυβέρνηση.
Ξεχνάνε πως οι αντικειμενικές συνθήκες ήταν αρνητικές για την Αθήνα, καθώς ο
εγκλωβισμός στις ασφυκτικές προθεσμίες για την εύρεση συμφωνίας (28ης Φεβρουαρίου) οι οποίες ήταν συμφωνημένες από την προηγούμενη κυβέρνηση με τους θεσμούς, με μοναδικό στόχο την ασφυξία και τον εγκλωβισμό, αυτή η προσπάθεια με την συμφωνία τη 20ης Φλεβάρη, απέτυχε, αποδικνήωντας πως μπορούσαν να συνδυάσουν τον σεβασμό για τους κανόνες καθώς υπήρχε ένα πρόγραμμα που έτρεχε, με τον σεβασμό για την δημοκρατία.
Ξεχνάνε πως με την συμφωνία της 20ης Φλεβάρη απετράπησαν για εκείνο το διάστημα νέα υφεσιακά μέτρα, πως αναιρέθηκαν οι μειώσεις των συντάξεων και οι αυξήσεις στον ΦΠΑ στα νησιά, μέτρα στα οποία είχε δεσμευθεί η προηγούμενη κυβέρνηση. Τέλος, δεν θυμούνται μάλλον ούτε ότι αναιρέθηκε η δέσμευση για το ασφυκτικό πρωτογενές πλεόνασμα ύψους 3% όταν την προηγούμενη χρονιά είχε αγγίξει μόλις το 1%. Μάλλον αυτά είναι λεπτομέρειες.
Από την άλλη ήταν ο ίδιος ο Παναγιώτης Λαφαζάνης ο οποίος με δήλωση του στις 15 Ιουλίου 2015, στήριξε την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία ψήφιζε όλα τα μνημονιακά μέτρα. Ο Γ. Βαρουφάκης είχε παραιτηθεί στις 6 Ιουλίου 2015. Όπως έλεγε και ο Σεφέρης «η μνήμη όπου και αν την αγγίξεις πονεί..»
Είναι γνωστή η ακραιφνής συκοφάντηση του Γ. Βαρουφάκη από τους ιμάντες τους κατεστημένου, εξωτερικού και εσωτερικού, όμως καθόλου από μια αριστερή δύναμη. Το «άλλα έλεγε το πρωί, άλλα το μεσημέρι και άλλα το βράδυ, ενώ υπήρξε και ο σφοδρότερος πολέμιος μιας ενδεχόμενης εξόδου της χώρας από την ευρωζώνη», μάλλον πρόκειται για αυτό που ο Αριστοτέλης ονόμαζε «κοινούς τόπους» , με τα οποία επιχειρηματολογούμε αλλά περί των οποίων δεν επιχειρηματολογούμε. Δεν εξηγείται διαφορετικά το ότι επαναλαμβάνουν ακριβώς την ίδια φράση σε προηγούμενο άρθρο τους, στο οποίο προσπαθούσαν να συντάξουν μια κάποια αξιοπρεπή κριτική.
Και δεν εξηγείται διαφορετικά η αντίφαση: Από την μια όλο μα όλο το μιντιακό κατεστημένο να σε κατηγορεί από το πρωί μέχρι το βράδυ ως δραχμιστή και δραχμολάγνο και μια αριστερά να σε κατηγορεί ταυτόχρονα ως ευρωλάγνο και ευρωπαϊστή. Αποφασίστε!
Όσον αφορά το σχήμα "Ευρωπαιστής" Βαρουφάκης και "Αντιευρωπαιστής" Λαφαζάνης, και τα "πλακάκια" με τους θεσμούς για να μην πάρει ο Π. Λαφαζάνης υπουργείο, το είχε απαντήσει και ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας, για το τι τον...ώθησε στο να δώσει υπουργικό θώκο στον Λαφαζάνη.
Την περίοδο διαπραγμάτευσης, η κυβέρνηση δεν είχε καθαρή εντολή εξόδου από την Ευρώπη και επιστροφής στην δραχμή, ούτε το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ προδιέγραφε μια τέτοια κατεύθυνση. Η Ελλάδα δεν θα έπρεπε να είχε εισέλθει στην Ευρωζώνη. Όμως μια άτακτη φυγή, με τους προγραμματισμούς της περιόδου του 2015 και όπως το ονειρευόταν, μάλλον, το Αριστερό Ρεύμα θα ήταν καταστροφική. Όσον αφορά, την εξέταση του ενδεχομένου αυτού, από την κυβέρνηση αλλά και το ΥΠΟΙΚ τότε, αρκεί να ανακαλέσουμε την τρομό-υστερία που έσπερναν τα τρομολαγνικά ΜΜΕ για το παράλληλο σύστημα πληρωμών και το plan B..
Πέραν της μπακαλίστικης κριτικής που αδυνατεί να παράγει μέσα της και μια πολιτική σκέψη και αντιπρόταση, η στοχοποίηση και διακωμώδηση της παρουσίας του ΜεΡα25 στην πρωτομαγιά είναι ανάρμοστη, το ελάχιστο. Νέοι και νέες, φοιτητές και φοιτήτριες, εργαζόμενοι και εργαζόμενες μέλη του ΜέΡα διαδήλωσαν δείχνοντας ανυπακοή στο ζοφερό μέλλον που τους ετοιμάζουν και το Αριστερό Ρεύμα αποφάσισε να κριτικάρει… τα γαρύφαλλα του Γ. Βαρουφάκη.
Καταρχήν, συναγωνιστές και συναγωνίστριες, τα γαρύφαλλα στο πέτο, είναι τιμή και παράδοση του εργατικού κινήματος. Τιμή γιατί στεκόμαστε στο ύψος των καιρών στα πλαίσια της παράδοσης αγώνων της εργατικής τάξης, στους οποίους έδωσε την ζωή της, το αίμα της, τα νιάτα της, παλεύοντας για τον τερματισμό της χρεοδουλοπαροικίας και των πολιτικών της Ε.Ε.
Ο συγγραφέας του άρθρου, μάλλον, ιεράρχησε ως μέγιστη πολιτική του ευθύνη και καθήκον , την τοποθέτηση του αυτήν μέσω του άρθρου του. Του εύχομαι, να δυνάμωσε πραγματικά με αυτόν τον τρόπο το κίνημα. Παρέα με την Καθημερινή και το Protagon.gr.
Όπως και να έχει είναι τιμή μας που μπορούμε και φοράμε τα γαρύφαλλα στο πέτο καθώς ως Ευρωπαίοι διεθνιστές προτάξαμε την ενότητα των ευρωπαίων εργαζομένων, την ταξική ένωση και τη δημιουργία μιας νέας εργατικής διεθνούς ως την μόνη λύση αντίστασης. (ανακοίνωση)
Είναι τιμή μας που φοράμε τα γαρύφαλλα στο πέτο μας γιατί είμαστε το κομμάτι της αριστεράς που σήκωσε και σηκώνει στους ώμους του, τον αναγκαίο διεθνισμό στην πάλη των λαών, και σήμερα στην πρωτομαγιά διαδήλωσε στην Ελλάδα, στην Γαλλία, στο Βέλγιο, στην Ισπανία, στην Πορτογαλία, ως αναπόσπαστο κίνημα, ως ένα κύμα που θα συμπαρασύρει μαζί του, όλο το σάπιο κατεστημένο της Ε.Ε. και της χώρα μας, οικοδομώντας μια Ευρώπη για τους λαούς, της ανθρωπιάς και της δημοκρατίας. Όλο αυτό περνάει μέσα από τους καθημερινούς αγώνες του σήμερα και του αύριο. Και σε αυτούς τους αγώνες δεν περισσεύει κανείς. Ο κατακερματισμός της αριστεράς, ωφελεί μόνο τις δυνάμεις αυτές του κατεστημένου.
ΥΓ για το άρθρο της iskra πατήστε εδώ
Ραφαήλ Μπελενιώτης.
Μέλος Diem25 Α.Ο. Ιωαννίνων1- μέλος ΜεΡα25.
Μέλος Diem25 Α.Ο. Ιωαννίνων1- μέλος ΜεΡα25.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου